Waar haalt Tata steel groene waterstof vandaan?
Tata steel heeft toegezegd op vrij korte termijn te willen overstappen op (groene) waterstof. Er is echter een groot probleem, er is nauwelijks groene waterstof beschikbaar.
Groene waterstof is duur en voor groene waterstof hebben we groene elektriciteit nodig. Vooral dat laatste is een probleem, want nog slechts een kwart van onze elektriciteit komt uit hernieuwbare bronnen. Buiten Tatasteel zijn er al veel bedrijven die waterstof gebruiken, maar dat is tot nu toe grijze waterstof dat wil zeggen gemaakt uit aardgas. (Bron foto Telegraaf)
Tata steel behoort tot de grootverbruikers als het gaat om energie. De zware industrie gebruikt in totaal een kwart van ons energieverbruik . Dat betekent dat we naast de opgaaf om de laatste 75% van onze elektriciteit die nog “vergroend” moet worden nog eens een gelijke hoeveelheid elektriciteit moeten opwekken om daarmee de top gebruikers van groene waterstof te voorzien. Alleen voor Tata steel zouden we 6 GW aan wind op zee moeten bouwen. Als we de grijze waterstof die nu al in de industrie gebruikt wordt daarbij tellen dan komt er nog eens 15 GW aan wind op zee bij. (Ter illustratie we hebben nu 2,5 GW aan wind op zee staan)
In de klimaatplannen tot nu toe gaan we er vanuit dat we in 20030 zeventig procent van onze elektriciteit groen hebben gemaakt. Als we zelf groene waterstof willen maken is dat eigenlijk alleen zinvol als we zelf 100% groene elektriciteit hebben, immers waterstof maken gaat gepaard met verliezen en vaak het gebruik ervan ook nog een keer. Dat betekent dat als nu groene elektriciteit gebruikt wordt voor groene waterstof we er in feite op achteruit gaan.
Moeten we dan alle plannen die nu over elkaar heen buitelen om waterstof in te zetten dan maar laten varen?
Voor zover het de productie van groene waterstof binnen Nederland betreft lijkt me van wel.
Moeten we Tata steel dan maar laten vertrekken naar landen die het niet zo nauw met de uitstoot nemen.
Dat lijkt me van niet. Dus wat is de oplossing,?
Betrek de waterstof van landen die een overvloed aan goedkope groene energie hebben. Er zijn nu al een flink aantal van die landen die nu inzetten op waterstof:
China, Australië, Marokko, Chili Saoedi Arabië, noem maar op. Als je nu de waterstof besteld, zijn die landen in staat het over een paar jaar te leveren. Geen van die landen hebben 100% hernieuwbare elektriciteit, maar in ieder geval hebben ze de ruimte en zijn ze niet verbonden met een internationaal netwerk. (bron foto: iStock)
Deze landen hebben veel betere omstandigheden om groene waterstof te maken dan wij, ze hebben volop goedkope energie die dag en nacht beschikbaar is. Zowel wind als zon-PV in combinatie met concentrtated solar power (CSP) zorgt voor en 24/7 stroom productie tegen prijzen waar de windparken op zee niet tegenop kunnen. Zeker niet als je er waterstof van wilt maken, want dan heb je met een windpark op zee wat maar de helft van de tijd draait een hele dure waterstof.
Sietse de Haan
Voorzitter Vereniging voor Zonnekrachtcentrales.
Zie ook het Desertec 3.0 plan
Green hydrogen: 6 countries that lead the production of one of the “energies of the future” (and which is the only one in Latin America)
